بسم الله

در طول تاریخ شیعه اگر مروری اجمالی و گذرا به سرگذشت امامان و معصومین داشته باشیم خواهیم دید که تمامی اهل بیت(ع) مورد ظلم و ستم حکام و جائران زمان خویش قرار داشته‏اند و این ظلم و جور تا آنجا ادامه پیدا کرده که نهایتا به شهادت آنها منجر شده است. اما در این میان شهادت بعضی از این امامان و معصومین تا حدی تلخ و جانگذاز بوده که خدا به واسطه تحمل این شدائد آنان را باب الحوائج نموده است. مثلا حضرت عباس(ع) و حضرت امام موسی کاظم(ع) و علی الخصوص علی اصغر(ع).

روایت می‏کنند شخصی گره کور و لاینحلی در کارش بوجود آمده بود و با اینکه به تمامی ائمه توسل جسته بود هنوز مشکلش به قوت خود باقی مانده بود و مستاصل شده بود. شبی در عالم رویا حضرت ابی عبدالله را به خواب دید و در عالم خواب پیش آن حضرت گله کرد که یا اباعبدالله گره کوری در کار افتاده است شما عنایتی کرده و این گره را باز کنید. امام حسین(ع) در پاسخ آن مرد می‏فرمایند چرا به علی اصغر(ع) ما توسل پیدا نمی‏کنی. آن شخص می‏گوید در همان عالم رویا شروع کردم به روضه خواند و از این جا شروع کردم: اما ترونه کیف یتلظی عطشا. یعنی اینکه آیا نمی‏بینی که این طفل معصوم از عطش به حالت تلظی افتاده است؟ (توضیح اینکه عرب به باز و بسته کردن دهان ماهی در خارج از آب تلظی می‏گوید) آن شخص می‏گوید همین که این عبارت را گفتم دیدم چهره ابی عبدالله منقلب و دگرگون شد و گفت بس است حاجتت را دادیم.

شاید از این داستان بتوان برداشت‏های مختلفی و متنوعی نمود ولی نظر حقیر در مورد این داستان این است که:

1- توسل به حضرت علی اصغر (ع) بسیاری از مشکلات را برطرف می‏نماید

2- در مجالس روضه‏خوانی نباید روضه را مکشوف خواند چرا که ابی عبدالله و مادرشان فاطمه(س) و تمامی اهل بیت(ع) به مجالس روضه توجه دارند و خدای نکرده مکشوف خواندن روضه چه بسا بی حرمتی و اسائه ادب به ساحت اهل بیت باشد .

یاعلی

 

 

نوشته شده در یکشنبه 86/11/7ساعت 8:46 عصر توسط سروش نظرات ( ) | |