بعضی وقت ها صدا و سیما یه ناپرهیزی هایی  می کنه وبه جای اینکه به زن و شوهرها آموزش بده که چه جوری مثل سگ و گربه به جون هم بیفتن و حرمت همدیگه رو با کلمات رکیک لکه دار کنن و به مردها آموزش ظرف شستن و به زن ها آموزش کار کردن در بیرون از خونه و مواجه شدن با هزاران مرد و نامرد و سینه به سینه و دوشادوش هزار محرم و نامحرم کار کردن رو یاد بده  گوش شیطون کر سریال هایی می سازه که آدم وقتی پاش می شینه و وقتی سریال تموم میشه احساس میکنه که همچی وقتش تلف نشده و دوزار مطلب ارزنده و نتیجه اخلاقی گیرش اومده یکی از همین سریال ها که البته لازم به ذکره که همچی خالی از عیب و اشکال نیست سریال اغماست البته هدف من این نیست که این سریال رو نقد کنم و یا بخوام ازش جانبداری کنم بلکه هدفم بازگو کردن مطلبیه که به نظرم خیلی حیاتی و باارزشه. امشب وقتی داشتم سریال اغما رو نگاه می کردم یاد یه حرف جالبی افتادم که همیشه با کسی دوستی کن که تو رو یاد خدا بندازه راستش امشب این سریال منو یاد همین مطلبی که الان براتون شرح خواهم داد انداخت.در حین پخش سریال دیدم شخصیت شیطان با چه تردستی و ظرافتی ابناء آدم رو به گناه و انحراف از مسیر درست وادار می کرد یاد خودم افتادم که در طول این همه مدت چه راحت گول شیطون رو خوردم و خیلی راحت بهش مجال دادم که هر کاری خواست باهام انجام بده امشب از شیطون سریال اغما خیلی بدم اومد ولی وقتی دقت کردم دیدم که چقدر غافلم که از شیطون یه شبه این سریال بدم اومده ولی از شیطونی که در زندگی واقعی ما تا حالا هزاران بلا سر ما آورده  نه تنها بدمون نمی یاد بلکه شاید هم باهاش دوست هم باشیم شاید بپرسید چرا دوست. بیاین بینی و بین الله کلاهمون رو قاضی کنیم که راستی و حسینی وقتی یه موقعیت گناه که برامون پیش میاد چی کار می کنیم. به جای اینکه ازش فرار کنیم براش هول نمی زنیم؟ گاهی وقت ها حتی همدیگر رو هم هول میدیم که سبقت بگیریم برای گناه و مصداق برعکس آیه السابقون السابقون  میشیم و به جای اینکه در ثواب سبقت بگیریم در گناه از همدیگه  سبقت می گیریم. بذارین یه نمونه خیلی آشکارش رو براتون بگم، مثلا همین پوشش های نامناسبی که الان در بین دختران و زنان جامعه ما رواج پیدا کرده و کار رو جایی رسونده که دیگه مردم برای عریان نمایی از همدیگه سبقت می گیرن و اون رو نوعی افتخار تجدد و به روز بودن تلقی می کنن به نظر شما آیا این هول زدن برای گناه و سبقت و برتری جستن در اون نیست. به هر صورت یک نکته بدیهی وجود داره و اون اینه که این شیطان، ابلیس یا هر اسمی که دوست دارین روش بذارین یک دشمن خطرناک و آشکار ماست که دشمنی اش به همه ما ثابت شده بذارین یه مثال خیلی جالب رو که از زبون یکی از اولیا خدا شنیدم براتون نقل کنم که مطلب کاملا برای همه ما واضح و ملموس بشه.

میگن شخصی کتش رو از تنش در میاره و برای وضو از اتاق خارج میشه در همین حین پسر این آقا که یه بچه پنج شش ساله است تو اتاق مشغول بازیه وقتی این آقا برمیگرده پسرش میگه بابا وقتی رفتی از اتاق بیرون یه عقرب رفت تو لباست. حالا ممکنه این بچه دروغ گفته باشه و بخواد باباش رو اذیت کنه ولی با این حال پدر این بچه با احتیاط چند بار کت را تکون میده که شاید حرف بچه اش درست باشه. حالا شاهد مثال اینجاست که این پدر و خیلی از ماها که ممکنه در این موقعیت قرار بگیریم حرف این بچه را جدی می گیریم ولی صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و دوازده امام اومدن و به ما گفتن که این شیطون که مثل عقرب می مونه دشمن شماست مواظب باشین ولی متاسفانه ما به حرف اونا توجه نمی کنیم و باز هم از این دشمن قسم خورده انسان غافل هستیم .

تو رو خدا بیاین یه خورده مواظب اعمالمون باشیم و تو کارهامون دقت کنیم. اگه واقعا این نکته  که یه دشمنی همیشه در کمینه و میخواد ما رو به کارهای ناصواب بکشونه رو آویزه گوشمون داشته باشیم شاید مرتکب خیلی از این گناهان ریز و درشت نشیم. به هر حال در آخر بحث پاسخ یه سئوالی رو به عهده خوانندگان این مطلب واگذار می کنم و اون سئوال اینه که چرا در این مثال شیطون به عقرب تشبیه شده؟

یاعلی